Wat een week! Het lijkt wel of we ineens even in een andere wereld geraakt zijn. Alles wat er nu gebeurt was tot voor een paar weken ondenkbaar en onvoorstelbaar!
Een hele week zat ik als in een callcenter telefoons te beantwoorden -tot wel 200 per dag- met daarnaast nog een tsunami aan mails die om reactie vroegen. Tegelijkertijd bleven de richtlijnen en updates van overheidswege ons om de oren vliegen.
Maar goed, we staan hiervoor en een mens moet zich aanpassen. Wij huisartsen staan nu in de frontlinie en trachten (vooral telefonisch) de ernst van de klacht in te schatten. Men mag immers niet vergeten dat, ondanks de onheilsberichten in de media, een COVID-19 infectie bij 80% van de mensen nog steeds gewoon een soort griep is met eerder milde klachten. En een gunstig verloop! Spijtig genoeg is dit virus echter EXTREEM besmettelijk (veel meer dan griep!) en besmet iedere zieke onmiddellijk een veelvoud aan mensen. En dus ook de zwakkeren van de bevolking die soms zeer ziek worden en soms tot fatale afloop kunnen evolueren. Daarom natuurlijk de  gekende thuisisolatiemaatregelen!
Na veel zoeken, nadenken, plannen, overleggen, herorganiseren, en gewoontes overboord gooien hebben we -samen met alle 9 andere Oud-Turnhoutse huisartsen- een strategie kunnen opstellen waarbij we hopen deze crisis aan te kunnen pakken.
Ook wij zullen dus moeten “telewerken”: zo brengen we onszelf maar ook onze kwetsbare patiënten niet in gevaar. We moeten dit leren en we moeten hierin groeien. Dit is nu eenmaal een handelwijze die we voordien nooit toegepast hebben! Telefonisch proberen we goede anamneses af te nemen en onze patiënten te helpen die hieraan nood hebben. Via mail kunnen foto’s gestuurd worden van bijvoorbeeld jeukende uitslag of rode ogen. Niet makkelijk, maar na een week begint het me al wat te lukken.
Voorlopig zal het dus even zo moeten. Ik mis het menselijke contact nu al, maar daar staan we nu eenmaal allemaal voor!
Soms echter moeten mensen ook wel eens ECHT onderzocht worden. Daarvoor hebben we in Oud-Turnhout een “KoortsKliniek” opgericht, waar wij huisartsen in een beurtrol -en over alle praktijken heen- mensen onderzoeken die besmettingsgevaar kunnen inhouden. We kregen hiervoor heel veel ondersteuning van de gemeente maar ook van de bevolking, die na mijn oproep vorige week heel veel uiterst zeldzame beschermingsmaskers belangeloos, gratis en vaak anoniem binnenbrachten. Zonder deze maskers konden we dit helemaal niet doen!
Samengevat werken nu alle Oud-Turnhoutse praktijken als volgt. Het overgrote deel van de consultaties wordt telefonisch gedaan. Omdat ik meestal nog met iemand anders aan de lijn hang, kan ik vaak uw telefoon niet onmiddellijk beantwoorden, maar uw nummer staat geregistreerd en ik bel u dan later gewoon even terug. U kan me ook mailen met een korte samenvatting van het probleem (evt foto) en uw telefoonnummer, dan bel ik u terug zo gauw ik kan.
Mensen die écht een onderzoek nodig hebben worden dan door de eigen huisarts naar de “KoortsKliniek” verwezen: adres en voorwaarden zullen u dan pas meegedeeld worden. U krijgt dan een afspraak en komt dan terecht bij mezelf of 1 van mijn collega’s die op dat moment daar hun beurtrol doen. U kan daar alleen binnen mits afspraak, anders blijft de deur op slot! We zorgen daar voor optimale ontsmetting zodat mensen elkaar niet kunnen infecteren. Schrik niet als u ons ziet met witte jassen maskers en bril! Ook wij mogen nu echt niet uitvallen.
En nu maar hopen dat het wat meevalt! In Italië en Spanje is het gezondheidssysteem bezweken onder het gewicht van de vele patiënten die daar TEGELIJK in de ziekenhuizen belandden. Tekort aan bedden op intensieve zorgen kosten daar vele mensenlevens. Veel mensen hadden dit kunnen overleven als ze niet TEGELIJK ziek hadden geworden! Artsen moeten daar verschrikkelijke keuzes maken: wie krijgt het enige beschikbare beademingstoestel en zal overleven …. of  wie niet?
Hopelijk komt het hier niet zover! Laten we samen hopen en dit samen het hoofd bieden. “Social distancing” (1.5 meter afstand houden van elkaar) zal jammer genoeg hét anglicisme worden van 2020.
Maar zoals ik het zie zal “social distancing” mensen niet uit elkaar drijven. Een song geschreven in mijn geboortejaar werd vandaag over 200 zenders in 30 Europese landen tegelijk uitgezonden. Een lied van samenhorigheid, een lied van hoop in moeilijke tijden. Het deed me een traan wegpinken!
De Nederlandse vertaling van de intro gaat als volgt:
Als je door een storm loopt
Hou je hoofd hoog
En wees niet bang in het donker
Aan het einde van een storm
Is er een gouden lucht
En het zoete zilveren lied van een leeuwerik
“Gerry & The Pacemakers - You'll Never Walk Alone”
Met vriendelijke groeten,
Dr. Bart Vyvermans.